Om ons 20ste huwelijksverjaardag te vieren trokken we onlangs naar Cochem in de Moezelstreek. Meestal plannen we onze jaarlijkse citytrip iets verder weg, maar door corona toestanden vonden we het beter om niet al te ver van huis te gaan.

Cochem is een klein toeristisch stadje in het westen van Duitsland, gelegen aan de oevers van de Moezel, aan de oostelijke rand van de Eifel. Cochem wordt omringd door wijngaarden en prachtige natuur. Niets stond ons dus in de weg om deze streek al wandelend te ontdekken.

Drei-Kreüze Bürg Cochem

Ons hotel bevond zich aan de Moselpromenade, dat is de hoofdweg langs de rivier die al de kleine dorpjes in de streek met elkaar verbindt. Voor ons de ideale uitvalbasis voor de wandeling. We trokken richting het drie-kruisen-punt die ons de weg naar de burcht van Cochem toonde. Het was een zeer pittige klim maar de views daarboven waren fascinerend. We kregen een prachtig zicht op de Moezel die zich tussen de bergflanken glooide.

De burcht van Cochem was zeker het bezoekje waard, ook het interieur gaf de geschiedenis van Cochem en omstreken mooi weer.

De wijngaarden in

Na de lunch trokken we naar de overkant van de Moezel voor een pittige wandeling door de wijngaarden. De start was serieus stevig.
Het prieeltje op de top gaf ons een weids zicht over Cochem. We trokken verder de bossen in en volgden even de Apolloweg. Daarna hebben we ons gevoel wat laten spelen. We opteerden ervoor om naar de volgende brug bij Ernst over de Moezel te stappen. In eerste instantie leek ons dit niet zo ver.

Unieke wandelpaden

We wandelden op unieke paden. Ik heb zelden zo genoten van de pracht van de natuur. De paden slingerden langs de bergflanken met af en toe een stevige klim erbij. Tussen de wijngaarden kon je ook rustplekjes terugvinden. Hadden we nu een fles wijn en enkele glazen mee in onze rugzak, dan was het plaatje compleet geweest.
Maar dat was spijtig genoeg niet het geval dus trokken we al slingerend verder.

Bergflanken

Alhoewel we in vogelvlucht maar een 5-tal kilometer van de volgende brug over de Moezel zaten, namen de wandelpaden heel wat tijd in beslag. Op een bergflank kan je niet stevig doorwandelen en moet je vaak uitkijken waar je je voeten neerzet. Ik moet toegeven, we hebben tijdens de tocht meermaals gevloekt. Er leek geen einde te komen aan die kleine paadjes. En de brug bleef eindeloos ver weg. Maar we wisten ook dat we achteraf met een lach konden terugdenken aan deze tocht.

Uiteindelijk bereikten we na 3 uur de brug en hadden we als het ware een overwinningsgevoel.
Dat we van daaruit nog 5 km moesten wandelen naar ons hotel en we in de laatste kilometer een ferme stortbui over ons heen kregen, dat is een ander verhaal.

Vanaf de start aan ons hotel, naar de Rijksburcht van Cochem, via de kabelbaan naar het Pinnerkruis, terug naar het centrum van Cochem om dan via de wijngaarden naar de brug in Ernst te stappen en zo terug naar ons hotel, daar deden we 22,5 km over.

De route kan je raadplegen op mijn Strava-account, via Maaike van Robays.
Ik geef even mee; er staan enkele rare uitschieters op de route waarbij we ineens in de Moezel staan. Ik denk dat dat onze vloekmomenten waren. (haha). Mijn excuses alvast!