Hiking Dag 1: Tous en de verrassingen van de Spaanse natuur

Onze eerste hikingdag bracht ons naar Tous, een charmante gemeente op een klein uurtje rijden van Valencia. We startten op een redelijke hoogte en werden direct getrakteerd op een adembenemend uitzicht over het stuwmeer. Met de Spaanse zon op ons gezicht daalden we via brede paden af, onderweg genietend van nog meer spectaculaire panorama’s. Tot onze grote vreugde zagen we meerdere keren steenbokken, die met indrukwekkende souplesse de steile rotsen beklommen. Wat een start van het avontuur!

Deze dag bood ook een mooie kans om de groep beter te leren kennen. Na een late aankomst op onze slaapplek de avond ervoor hadden we daar nog weinig tijd voor gehad. De eerste kennismaking verliep soepel en al snel waren er gesprekken over onze gedeelde liefde voor wandelen en reizen.

Na een uurtje werd het serieuzer: de brede paden maakten plaats voor smalle, uitdagende paadjes die ons steeds hoger brachten. Elke bocht verraste ons met nieuwe uitzichten die nauwelijks in woorden te vatten zijn. Tijdens het klimmen ging het gesprek al snel over culinaire genoegens: bier, aperitiefjes en lekker eten – en voor we het wisten, bereikten we de bus waar de lunch op ons wachtte.

Tot onze verbazing kregen we hier ook sportschoenen mee. Stefan hield het mysterieus: die zouden we later op de dag nog nodig hebben. Met een flinke rugzak op zijn schouders leidde hij ons verder. Niet veel later sloegen we een pad in dat steil naar beneden voerde, tot aan de ingang van een grot – de Cueva del Candil. Hier wisselden we onze schoenen om, zetten een helm op, en begonnen aan een onvergetelijke tocht van zo’n 300 meter door de grot. Het koude water verfriste onze voeten en gaf een welkome energieboost. We zagen vleermuizen en ontdekten een compleet nieuwe kant van deze regio. Niemand had verwacht dat een grotexpeditie deel uitmaakte van onze wandelervaring!

Terug bij de bus wachtten nieuwe verrassingen op ons. Achter de bus, op de top van een berg, stond een prachtig gedekte tafel klaar met uitzicht op de omliggende bergen. Onze monden vielen open van verbazing. Met een glas wijn in de hand en een zelfgebakken pizza op ons bord genoten we van deze idyllische setting. Terwijl de zon langzaam onderging, werd de sfeer alleen maar gezelliger. Het was de perfecte afsluiting van onze eerste wandeldag – eentje die we niet snel zullen vergeten.

Hiking Dag 2: Chulilla en de Ruta de los Calderones

De tweede wandeldag bracht ons naar het charmante dorpje Chulilla, waar de bekende Ruta de los Calderones met zijn indrukwekkende hangbruggen op ons wachtte. Deze wandeling beloofde meer inspanning en avontuur dan de dag ervoor, met een prachtige mix van steile kloven, schitterende natuur en uitdagende klimmetjes.

Vanaf de eerste meters werden we al betoverd door de schoonheid van de omgeving: imposante rotswanden, diepe kloven en helder water. Dit decor gaf meteen een heel andere sfeer aan de wandeling dan de vorige dag, en het voelde alsof we in een compleet nieuw avontuur stapten. De route voerde ons langs smalle paden, trappen en hangbruggen – een uitdagend parcours voor iedereen met hoogtevrees, mezelf inclusief. Gelukkig waren de bruggen niet te hoog of te lang, waardoor ik mijn angst goed onder controle kon houden en kon genieten van de ervaring.

Na de tweede hangbrug daalden we af naar de bodem van de kloof. Hier wandelden we langs struiken, rotsen en kleine paadjes, terwijl we af en toe klimmers bewonderden die zich aan de steile rotswanden aan de overkant waagden. Het was fascinerend om te zien hoe zij hun weg omhoog vonden, terwijl wij ons eigen avontuur beleefden op de grond.

Eenmaal uit de kloof stegen we via een asfaltweg naar een prachtig uitzichtpunt over de Río Turia en het stuwmeer, waar de reflecties van de bergen in het water een bijna magisch beeld gaven. Daarna slingerden we over groene bergtoppen, die verrassend levendig oogden voor de wintermaanden. De ruige natuur herinnerde ons aan de recente storm Dana: diepe sporen in het pad en natuurpuin tegen de bomen lieten zien hoe krachtig de storm was geweest. Toch gaf dit de wandeling een extra laag van respect voor de natuur.

Tijdens een zonnige lunchpauze genoten we van een heerlijke zelfgemaakte tonijnsalade van Colinda, wat ons weer genoeg energie gaf voor het tweede deel van de route. Dit bracht ons dieper de kloof in, waar we over grote rotsblokken klauterden, wankele trappen bedwongen en onderweg de indrukwekkende muurschilderingen bewonderden.

Het laatste stuk van de wandeling voerde ons via prachtige paadjes en spectaculaire uitzichten terug naar het dorpje Chulilla. Daar stond Geert ons op te wachten met een verfrissend drankje, een welkome beloning na 14 kilometer vol variatie en avontuur. Deze dag bood alles wat je als wandelliefhebber hoopt te vinden: een perfecte balans tussen inspanning, ontspanning en de mooiste natuurervaringen.

Tapas en stadsleven in Valencia

Na twee dagen in de stille natuur maakten we op de tweede avond kennis met een heel ander aspect van Valencia: de bruisende stad. De overgang was even wennen – van rust naar het levendige stadsleven, waar de straten vol mensen en energie waren.

We begonnen onze avond met een korte rondleiding door de Ciutat de les Arts i les Ciències. Deze architectonische parel is overdag al prachtig, maar bij nacht lijken de futuristische gebouwen bijna magisch te stralen. Na een wandeling door deze iconische plek reden we verder naar Bar Olrait, waar een tafel vol heerlijke tapas op ons wachtte. De ontspannen sfeer, de verrukkelijke gerechten en de vriendelijke service maakten het tot een geweldige ervaring. Zelfs de teckel Katootje, die af en toe aan mijn voeten kwam liggen, gaf de avond een extra huiselijk tintje.

Het was de perfecte afsluiting van een intense wandeldag. De groep groeide steeds dichter naar elkaar toe, en onze gastheren en gastvrouw mengden zich moeiteloos in de gezellige sfeer. Het voelde alsof we met oude vrienden op pad waren, en de vakantie leek nu al niet meer stuk te kunnen. En dat terwijl er nog twee dagen vol avontuur en natuur op ons wachtten!

Hiking Dag 3: Watervallen en afsluiten in Rambla del Riajuelo

Na twee intensieve wandeldagen begon onze derde dag in een rustiger tempo. We kregen de tijd om heerlijk te ontwaken en te genieten van een uitgebreid ontbijt onder de Spaanse ochtendzon. Daarna sprongen we de bus in, bepakt met lunch, reservekleding, een handdoek en zwemkleding, want vandaag stonden er watervallen op het programma.

Onze eerste stop: Salto de Chella, een indrukwekkende waterval van maar liefst 25 meter hoog, net buiten de stad.

De Salto de Chella is niet zomaar een waterval. Het is het embleem van de gemeente en zonder twijfel één van de mooiste plekken in de regio. De Sellent-rivier stroomt door het gebied en zorgt hier voor een indrukwekkend natuurverschijnsel. De 25 meter hoge waterval heeft door de jaren heen een weelderig landschap gevormd langs de rivierbedding, waar groene vegetatie welig tiert. Hoe mooi kan de natuur toch zijn!

Vanaf het La Fuente-park begon een gemakkelijke afdaling naar de waterval. Een goed begaanbaar pad leidde ons naar de oevers van de rivier, langs de restanten van wat ooit een indrukwekkende energiecentrale was. Hier ontdekten we bijzondere plekken, nu overgenomen door de natuur. Eén daarvan draagt de poëtische naam “Paradijs”, en dat gevoel past perfect bij de serene omgeving.

Eenmaal aan de rivier kregen we de waterval in zijn volle glorie te zien. Het is de hoogste in de La Canal de Navarrés-regio en een absoluut spektakel om te aanschouwen. Plus nog helemaal niet zo toeristisch, wat alleen maar positief was!

Ruta de las Tres Cáscadas: De watervallen van Anna

Een paar kilometer verderop kwamen we aan in het charmante dorpje Anna. De naam is afgeleid van het Arabische woord “Yanna”, wat water betekent – en dat merk je meteen. Hier stroomt water werkelijk overal: bronnen, riviertjes, meertjes en watervallen zijn onlosmakelijk verbonden met de omgeving. Het geeft Anna een unieke charme die je nergens anders vindt.

We parkeerden de auto in het dorp en gingen op pad. Het beloofde een avontuurlijke en natte tocht te worden. Het pad voert je door een prachtig landschap dat op elke hoek weer verrast.

De eerste waterval, Cascade de los Vikingos, bereikten we al snel. Deze kleine maar pittoreske waterval wordt vergezeld door een houten loopbrug. Het klaterende water en de serene sfeer nodigden uit om even stil te staan en van het moment te genieten.

Toen we aankwamen bij Gorgo de la Escalera, wisten we dat dit de ster van de dag was. De waterval, ruim 20 meter hoog, stort zich met indrukwekkend geweld in een helder meertje. Een plek die zowel rustgevend als uitnodigend is – perfect om even helemaal los te komen.

Zwemkleding aan en waterschoenen mee, want hier was niets te gek. Sommigen van ons waagden zich door het water naar de achterkant van de waterval, waar je het gebulder van het water pas echt ervaart. Stefan gaf het goede voorbeeld en klom op een rots om het water als een natuurlijke douche over zich heen te voelen stromen. Voor we het wisten, stond een deel van de groep lachend en spetterend onder de waterval. Het water was fris, zeg maar gerust koud, maar dat maakte de ervaring alleen maar onvergetelijk.

Terug bij het meertje doken we zonder aarzelen in het water. Zelfs op 2 december konden we niet weerstaan aan een sprong vanaf de rotsen. Het leven passeert maar één keer, dus waarom wachten? De kou verdween al snel dankzij het plezier en de verbondenheid die we als groep voelden.

Met droge en warme kleren aan en grote grijns op ons gezicht, keerden we terug naar het dorp. Het was een wandeling die we niet snel zullen vergeten, een herinnering aan hoe simpel geluk kan zijn: een paar watervallen, een groep goede vrienden en de moed om gewoon te springen.

Een culinaire afsluiting bij Fuente de Marzo

Of de verrassingen van Nuestra Aventura Tours en Outgoing Valencia nog niet op waren… na ons avontuur tussen de watervallen reden we naar Fuente de Marzo.

Fuente de Marzo is een klein maar idyllisch meertje, prachtig gelegen in een rustige omgeving. Daar stond Geert, onze chef van de dag, achter een gigantische paella-pan. Vol overgave was hij bezig met de voorbereiding van een echte Valenciaanse paella. Naast hem stond onder een indrukwekkende boom in volle herfsttooi een rijkelijk gedekte tafel die ons direct sprakeloos maakte. Hoe blijven ze ons toch verrassen?

Met een aperitiefje in de hand en de geur van de paella in de lucht begon de avond. De sfeer zat er goed in: ontspannen, gezellig en vol goede gesprekken. De paella bleek niet alleen heerlijk te ruiken, maar smaakte ook nog eens fantastisch. Wat wijn erbij, een goed gezelschap en de natuur om ons heen – meer hadden we niet nodig.

Hiking Dag 4: Beklimming van El Gorgo en een feestelijke afsluiting

De tijd vliegt als je het naar je zin hebt, en zo stonden we alweer aan de start van onze laatste hikingdag. Na de ontspannende watervalavonturen van gisteren was het vandaag tijd om de benen weer stevig aan het werk te zetten. Onze bestemming? Het dorpje Marines, waar de klim naar El Gorgo op ons wachtte. Met een hoogte van 909 meter zou het een pittige tocht worden, iets wat onze gids Stefan ons de dag ervoor al met een grote glimlach had verteld.

Vanuit het gezellige dorpje Marines wandelden we de natuur in, recht het prachtige Parc Natural de la Serra Calderona in. Dit natuurreservaat is een gevarieerd gebied vol kurkeiken, grotten en ruige bergtoppen. De rode paden kronkelden omhoog en lieten ons telkens genieten van nieuwe uitzichten. Hoe verder we klommen, hoe meer we beseften hoe indrukwekkend de natuur hier is. Het landschap was weer totaal anders dan wat we eerder deze week hadden gezien, maar zeker net zo adembenemend.

In de verte zagen we El Gorgo al liggen, een imposante piek die ons als een magneet naar boven trok. Terwijl de hoogte meters bij elkaar tikte, werden de gesprekken iets rustiger en maakte het geklets plaats voor wat gehijg – klimmen is tenslotte serieuze business. Maar met elke stap groeide ook het gevoel van voldoening.

Eenmaal op de subtop maakten we een groepsfoto en verzamelden we onze laatste energie voor het laatste stukje. Toen we uiteindelijk de top bereikten, werden we verwelkomd met een high five van Stefan en… een fles champagne! Proostend op onze prestatie genoten we van het uitzicht en het groepsgevoel. We belden Geert zelfs even in voor een online cheers, wat de sfeer alleen maar versterkte.

We namen de tijd om bij te komen, een hapje te eten en de ervaring in ons op te nemen. Het uitzicht vanaf de top was fenomenaal: groene heuvels, eindeloze bergtoppen en overal de stilte van de natuur.

De afdaling bracht ons opnieuw langs schilderachtige paden, langs olijfbomen en door de ruige natuur van de Serra Calderona. Moe maar voldaan stapten we aan het einde van de middag de bus in richting Gastenverblijf Casa Mas Montañas, waar een feestelijke laatste avond op ons wachtte.

Het afscheid werd een waardige afsluiting van deze onvergetelijke week. Terwijl de geur van bierkip van de barbecue ons al tegemoet kwam, nam Jan het woord om Stefan, Geert, Meggie en Colinda te bedanken. Het was een moment vol oprechte waardering dat zelfs onze gastheren en -vrouwen even stil maakte. Daarna was het tijd om te genieten: lekker eten, lachen, en zelfs een dansje aan de bar. Het perfecte afscheid van een vakantie die we niet snel zullen vergeten.

We kwamen voor avontuur en ontspanning, maar we kregen zoveel meer. Deze week bood niet alleen spectaculaire natuur en uitdagende hikes, maar ook nieuwe vriendschappen en herinneringen die ons nog lang bij zullen blijven. En eerlijk? Mooier kon het niet worden.

Het doet wat met mij… deze wandelvakantie.
Al bij de eerste stappen op de paden voelde ik dat dit meer zou worden dan een gewone reis. Het was spannend om mensen mee te vragen op deze vakantie. Niet omdat ik twijfel aan de inhoud, maar omdat ik het belangrijk vind om zelf eerst te ervaren wat ik promoot. Maar ik had vertrouwen. Vertrouwen in het Team Stefan-Geert. En dat vertrouwen hebben ze méér dan waargemaakt.

Stefan, met zijn eindeloze hike-ervaring en passie voor de natuur in deze regio, wist ons keer op keer te verrassen. Zijn enthousiasme werkte aanstekelijk; hij liet ons met nieuwe ogen kijken naar de omgeving en bracht ons naar plekken waar je alleen maar stil van wordt. En dan Geert… Zijn warme gezelligheid zorgde ervoor dat iedereen zich direct thuis voelde. Geen vraag was te veel, geen moment ongemakkelijk. Hij creëerde een sfeer waarin iedereen zich op zijn gemak voelde, wat resulteerde in prachtige gesprekken en bijzondere verbindingen.

Wat deze ervaring extra bijzonder maakte, waren de reacties van de groep. Het is zo mooi om te zien hoe mensen genieten, hoe ze zich laten onderdompelen in de natuur en de sfeer. Die positiviteit en dankbaarheid van hen maakten voor mij duidelijk: dit was een succes. Ik ben zo dankbaar dat ik Stefan en Geert heb mogen leren kennen. Samenwerken met hen maakt het plaatje compleet en ik kijk er enorm naar uit om dit vaker te doen.

Heb je zin gekregen om zelf zo’n wandelvakantie te beleven? Waar je kan genieten van warm gezelschap, uitstekende begeleiding en adembenemende hikes? Dan heb ik goed nieuws! In 2025 zijn er nieuwe kansen om mee te gaan.

“Wandelen is dromen met je voeten.” Waar wacht je nog op? Ga mee en droom met ons!